PUTRAGIS

mga bagong biling pelikulang DVD na nakaabang at di mapanood dahil sa sobrang antok… minority report, bourne identity, XXX, my big fat greek wedding, proof of life, beetlejuice, casablanca, bankok haunted, 9 1/2 weeks, lolita, ballistic, road to perdition, signs, notting hill, die another day, (para ka namang) the others, iris at in the bedroom.

oo nga pala, sama mo na yung putragis – hehehe… filipino for “poltergeist”.

PEACE AND QUIET

ngayon lang nabakante ang flat namin. since chinese new year kasi eh maraming mga bisita ang pumunta rito. ngayon, may peace and quiet na. sarap nga eh. kaming dalawa na lang ulit at tahimik na’t malinis ang buong bahay.

kakadating ko lang galing sa opisina. eight thirty – wow, sobrang ot ah. sa tutuo lang eh pagod na ako. nararamdaman ko nang mga symptoms eh… short attention span, medyo feverish, at nanlalata nang mga kamay at medyo nanginginig pag itinaas. di bale, 2 araw na lang at weekend na. makakatulog na akong matagal at di na masyadong mag-iisip. in the meantime – meeting bukas ng 7:30 ng umaga, training till lunch, lunch meeting, training ulit at dinner with guests sa gabi. friday? training pa rin. hirap maghanap-buhay.

ngayon alam ko na kung bakit bihirang mag-hire ang mga engineering companies ng mga taong above 40 years old – ang laking bagay ng stamina na dala ng kabataan.

ADOBO POWER, PART II

naalala nyo pa ba yung kwento ko tungkol sa adobo two days ago? kagabi kasi, sinerve ni jet yung natirang adobo sa mga bisita namin. hehehe… hit na hit ito sa mga instik. ang sarap daw – wala ngang natira doon sa tira namin. ahh… kahit ano pang mangyari sa pilipinas, di tayo papahuli sa pagkain. adobo at kanin lang eh pamatay na sa mga banyaga. hehehe…siyempre, depende iyan sa adobo kasi not all adobo’s are created equal. may nagpapanggap lang na adobo at mayrong tunay na adobo. yung kay jet eh tunay yon at talaga namang masarap.

SOMEONE TOLD ME LONG AGO

calm before the storm ngayon dahil nasa training ako. in two weeks time, i’ll be travelling again. this time to india for a week’s visit to delhi and possibly mumbai. all hell will break loose then as i have to prepare for a series of trips all over asia for a major show. all in all not bad really – at least, magiging busy ako. by the time i am through, it will be june at uuwi kami ni jet sa maynila.

maynila, maynila…

CHILI CRABS

Singapore Pepper and Chili Crabs – sa sobrang sarap, mapapa-shit ka!

ano bang silbi ng pagpapakasipag sa isang bayang inampon, malayo sa sariling bayan at di nakikita ang mga mahal sa buhay? para makaipon ng pera para makauwi paminsan-minsan. para makapagbakasyon sa mga ibang lugar. mahirap na masarap ang magtrabaho sa ibang bansa. magkasabay kang turista at empleyado. marami rin mga komplikasyon. ang pinakamagandang payo siguro na maibibigay ko sa sarili ko eh to simplify my life.

ADOBO POWER

linggo ngayon ng gabi sa singapore. umalis ang mga bisita namin para kumain at magshopping. dalawa lang kami ni jet dito sa flat. masaya – tahimik eh. at saka may oras na akong magpahinga kahit papano. maaga kaming natapos kanina sa training. sarap ngayon ng aking free time. madilim na sa labas, pinapanood ko si bata reyes sa star sports habang hinihintay na maluto ang kanin. nagluto si jet ng adobo at sigurado na marami akong makakain ngayon. sarap…bukas, kayod na naman pero matagal pa iyon eh. ngayon, lalasapin ko muna ang baboy na may halong taba, malinamnam na sarsa at mainit na kanin.

BLOG NI JET SA BLOG KO

teka lang ha… wag kayo hihinga… nag-iisip pa Papa ko… hehehe…

WORK BLUES

12 days non-stop work…6 days to go before i can rest. ano pa bang masasabi ko, di naman ako pwedeng mainis dahil may trabaho at tungkol sa trabaho ang ginagawa ko. mas mahirap kung walang trabaho at tambay lang ang inaatupag. bad yon.

kaya eto ako, ala-una ng madaling araw at nag-aaral ng sasabihin ko sa madlang people bukas… este mamaya pala.

NOT IN MY NAME

the united nations daw risk being a footnote in history if they do not agree to the us and uk’s terms to wage war in iraq. damn, such fucking arrogance. kaya maraming naiinis sa kanila eh. porke sila ang pinakamalakas na bansa sa mundo, akala nila pwede na nilang i-bully lahat ng mga maliliit na bansa.

EAT CURRY FISH HEAD, OR GIVE PEACE A CHANCE!

ok… now that i have rested, i think that i can think a lot clearly now. di ako nakatulog agad pagdating ko kahapon dito sa singapore from japan. naidlip ako ng mga 6 am at nagising ng 7 am. isang oras lang na tulog at back to work na nanam.

mabilis ang takbo ng mundo ko ngayon. maraming bisita dito sa singapore at kung ano-ano ang ginagawa ko’t kung saan-saan ako napupunta. kagabi nag-dinner kami ni jet kasama ang sangkaterbong mga bisita galing sa australia, china, thailand at indonesia. masarap pag multi-national ang kainan, iba-iba ang salita at iba-ibang paraan ng pagkain. siyempre, pag multinational na grupo kayong kumakain, ang pag-uusapan ninyo ay ang pagkain sa inyong sariling bansa.

SINGAHOME

dito na ako sa singapore – kakadating ko lang. hehehe… ang init. anong oras na ba – betchabaygollyWOW, 2:30 am! sige, tulog na ako at papasok pa ako mamaya. babayu.

TURNING JAPANESE, PART 6

schedule ko bukas my love…

9:00 check out and go to wonderware office.
9:00-12:00 meeting with wonderware staff
12:00-1:00 lunch
1:00-1:30 travel to seminar venue
1:30-3:00 seminar
3:00-5:00 travel to airport
5:00-7:00 wait for flight
7:00-1:20 flight to singapore
1:20-2:00 immigration, bag check, etc.
2:00-2:20 travel to bahay
2:20 YEHEY, kita na ulit tayo!!!!

TURNING JAPANESE, PART 5

halo my lab.

simple lang naman ang binili kong gift sa iyo. sana magustuhan mo. oo nga pala, nakabili na ako ng japanese biscuit. ubusin mo yon ha! mahal eh. hehehe. pag dinner ko dito sa tokyo ay bumibili lang ako sa train station at dito ko sa hotel room kinakain. una, ayokong kumain sa labas at pangalawa nahihirapan akong umorder dahil di sila marunong mag-english. pero mababit naman ang mga japanese. di naman ako mukhang hapon pero di ko nararamdaman na mayrong discrimination sa akin. baka nalalakihan sa akin at natatakot. hehehe… buti na lang matangkad ako.

PEACE RALLY IN TOKYO

6:30 lang pala dito ngayon. parang 9:30 nang pakiramdam ko… maaga kasi magdilim dahil winter. nandito na ako sa hotel at nagpapahinga. umuulan buong araw ngayong linggo dito sa tokyo. may konting snow pa nga ata kanina pero konging konti lang. sayang… gusto kong makakita ng malalaking snow flakes na bumabagsak pero malalaking patak lang ng ulan ang tumama sa mukha ko. hehehe… gagayahin ko sana yung commercial ng emerates air lines tungkol doon sa dalawang africans na di pa nakakakita ng snow sa labas na nagtawagan at tuwang tuwa dahil nag-iisnow sa labas ng kanilang hotel.

TURNING JAPANESE, PART 4

my love… kamusta ka na?

di naman luma ang hotel dito sa tokyo. iba lang ang tunog ng dial tone nila. parang busy signal kaya di makapasok ang internet connection ng pc ko. dito sa hotel sa tokyo ay may separate na port para sa internet kaya nakakapasok ako dito.

An Accidental Tourist in Tokyo

Kadadating ko lang sa hotel at pagod sa buong araw na sightseeing. Hirap palang sumama sa isang tour guide na may plano kung saan pupunta. Pati na lang pasyal eh may plano ang mga hapon… una, punta kaming Tokyo Tower. Ito ang equivalent nila ng Eiffel Tower. Labas kami ng train station at lakad ng malayo papunta sa tower. Along the way ay may nadaanan kaming temple at siyempre Kodak ako.

Sa gilid ng temple ay maraming maliliit na buddah figures na parang mga batang maliliit ang mga mukha. Cute nga eh kaya kinuhanan ko tuloy. May mga nag-aalay ng bulaklak sa kanila. Akala ko nga ng una eh libingan ng mga baby.

TURNING JAPANESE, PART 3

hello ulit my love.

lumabas ako ngayong lang para bumili ng maiinom. kahit allowed kami eh ayoko kasing galawin ang mini bar dahil nanghihinayang ako. bumili ako ng 2 malaking bote ng oolong tea. isa pa, gusto kong maglakad lakad ng kaunti para maramdaman naman ang winter evening. hehehe. sigurado kasi pag-uwi ko diyan sa singapore eh papawisan na naman ako.

VALENTINES DAY IN JAPAN

gandang gabi my love…

just arrived at the hotel sa tokyo. tapos nang osaka leg ng trip ko at mukhang ok naman ang seminar namin. sa wakas nakasakay na rin ako sa pinagyayabang nilang “shinkansen” (aka bullet train). masarap naman talagang sakyan dahil mabilis at very convenient. nakatulog nga ako eh. hehehe. nawala tuloy yung balak kong tumingin outside the window of the train to look for mt. fuji. sana di ako humilik – nakakahiya sa kasama kong hapon.

TURNING JAPANESE, PART 2

hello my love. kamusta ka na? sana ay ok ka lang diyan at di masyadong namomroblema dahil nag-iisa.

kakadating ko lang sa hotel at medyo pagod. nagpunta kami ngayon sa office ng distributor namin sa japan. nag dry run kami sa conference room nila kasama ang interpreter ko. hehehe… mahirap palang mayrong interpreter. di ka pwedeng mag-sabi ng kung ano-ano lang at siguradong mahuhuli ang pambu-bullshit mo. dapat ay puro katotohanan at every sentence ko sa english ay tina-translate sa japanese. di pwede ang style ng mga singaporeans na “etc. etc. and so on and so forth” o kaya “blah blah blah” na ginagawa nilang filler at the end of the sentence, kung di nila ma-express ang sarili nila sa english. medyo nakuha ko na ang style pag may interpreter – kailangan ay mabagal ang pagsalita mo at kailangan simple lang ang mga salitang gagamitin mo. pero yung interpreter ko ay magaling mag-english dahil laking amerika.

TURNING JAPANESE

good morning my love.

pasensya ka na’t di ako makatawag. walang signal ang cell phone ko rito sa japan. di ko alam kung harang lang ang signal dahil sa position ng hotel room ko or wala talagang roaming sa japan. anyway, nandito na ako sa hotel after a long bus ride and a longer plane ride. malamig dito ngayon at sana nandito ka sa tabi ko.

20 minutes before takeoff

lipad akong japan ngayong gabi. my first time to be in the land of the rising sun. i’ll be there for a week which means i won’t be here in singapore with jet for valentines day… di bale, i’ll make it up to here when i get back. kagabi, kumain naman kami sa kenny rogers… advance valentines day date. me-kenny rogers? hehehe… cheap date? treat naman iyon eh – dahil ngayon lang ulit kami nakapunta doon in 2 years.

sige, next time i write again, it’ll be in tokyo.

Who is Dirk Diggler?

Who is Dirk Diggler?
Who is Amber Waves?
Who is Rollergirl?
Who is Buck Swope?
Who is Reed Rothchild?

ALLIGATOR KING

“Alligator King”, SESAME STREET

One two three four five six seven!
Said the Alligator King to his seven sons,
“I’m feelin’ mighty down.
Whichever of you can cheer me up
Will get to wear my crown.”

His first son brought seven oyster pearls
From the bottom of the China Sea.

The second gave him seven statues of girls
With clocks where their stomachs should be.

The third son gave him seven rubies
From the sheikdom down there beneath.
The King thought the rubies were cherries,
And he broke off seven of his teeth.

The fourth son tried to cheer him up
With seven lemon drops.
The King said, “I’m sorry son,
Since that ruby episode, I just haven’t got the chops.”

The fifth son brought the King perfume
In seven fancy silver jars;
The King took a whiff, and he broke out in spots
‘Cause it smelled like cheap cigars.

The sixth son gave him seven diamond rings
To wear upon his toes.
The King snagged his foot on the royal red rug
And crumpled up his nose.

The seventh son of the Alligator King
Was a thoughtful little whelp.
He said, “Daddy, appears to me
That you could use a little help.”

Said the Alligator King to his seventh son,
“My son, you win the crown.
You didn’t bring me diamonds or rubies, but
You helped me up when I was down.
Take the crown; it’s yours, my son.
I hope you don’t mind the dents.
I got it on sale at a discount store-
Cost me all of seven cents!”
Seven!

ANTIPOLO SUNSET

pag ganitong nag-iisa ako sa opisina at walang kaingay-ingay, nasesenti ako. iniisip ko ang pilipinas, ang mga naiwan namin doon, at siyempre, ang aming munting tahanan.

WEEKEND WORK

nandito ako ngayon sa office… nag-iisa sa buong floor. sabado ng hapon, kasalukuyang nag-fo-format ng pc kong dadalhin sa land of the rising sun sa lunes. nandito kasi ang server namin at mas mabilis mag load ng mga program kaysa sa bahay. di ko alam kung anong oras ako matatapos… hopefully uwi ako by six.

PAYSCALE BLUES

A SINGAPORE worker in manufacturing is paid about 14 times more than one in China and almost three times more than a Malaysian. But his wages are still competitive because he is more productive.

so says the singaporean government. the wage difference is probably true. the productiveness? perhaps true as well. wala kasing welfare dito sa singapore. ayaw ng gobyerno dahil nagiging tamad daw ang mga tao. in short, if you don’t work, you don’t get paid. if you don’t get paid, nobody here will help you. if you don’t work hard, you get fired. ergo – singaporeans are productive.

unlike other western countries, where welfare takes care of the unemployed – over here, you sink or swim. considering that singapore is a nation of ONLY 3 million people – their productiveness is quite an acheivement.

Killer-litter woman

SINGAPORE: Killer-litter woman acquitted

A 50-YEAR-OLD woman who threw furniture, documents and her five cats from her ninth-floor Housing Board flat, has been let off with a warning. Ms Kaye Lea was acquitted by a magistrate’s court yesterday after the prosecution withdrew the charge against her for committing a rash act that endangered people.

She had been charged with throwing a wooden chair, a cardboard box of documents, three paperback books and a box of clothing from her Clementi Avenue 4 flat in October last year. According to newspaper reports then, she also flung out the five cats.

The former legal executive was said to have quit her job because of health problems. She was remanded at the Institute of Mental Health for two weeks for an assessment.

She was subsequently released on bail.

AHIT RUBY

LONDON (Reuters) – Men who don’t shave every day enjoy less sex and are 70 percent more likely to suffer a stroke than daily shavers, a new study shows.

buti na lang, nag-aahit ruby ako araw-araw.

if you only have time

if you only have time to visit one site today, make sure you visit “the little prince”. it brings back memories of high school and the many times we were asked to read the compulsary books (and write the report afterwards, of course).

english teacher gives you the required reading at the start of the school year. tamad kasi kaya, you don’t pay attention to it until it’s the last day before submission. and so you read (with a whole lot of complaints…e.g. “pano ko babasahin ito eh wala namang pictures!”). and then slowly you like it..and then finally, you like it so much that you’re hooked.

twenty years later you ask yourself why the FU@#*^&!@$#@$NG hell did you spend $350 on books on a single shopping binge… and so, you blame “the little price” and “animal farm” and “the lord of the flies” and all the other books that were forced fed to you a long long time ago.

FIRST TIME IN 102 YEARS

FIRST TIME IN 102 YEARS…Australian premier suffers no-confidence vote on Iraq
buti nga sa kanya… ang yabang eh.